Biorąc pod uwagę bardzo dobre rezultaty lotniska warszawskiego w tym roku, jego rozbudowa i modernizacja, o której mówił prezes Mariusz Szpikowski, wydaje się więcej niż uzasadniona. Prezes przedstawia też wizję rozwoju tego lotniska w okresie około dziesięciu lat. I tutaj, moim zdaniem, zaczynają się pojawiać wątpliwości.
Otóż wielu specjalistów z branży uważa, że przyszłość Lotniska Chopina to duoport Okęcie–Modlin, a nie np. Okęcie–Radom, o czym w kontekście jego kłopotów (aktualnie żaden przewoźnik tam nie lata) się wspomina. Radom, podobnie jak Modlin, wymaga też poważnych inwestycji, a na dodatek jest fatalnie skomunikowany z Warszawą, zarówno drogowo, jak i kolejowo.
Modlin ma tę zaletę, że jest nie tylko centralnie położony, ale i znajduje się w stosunkowo niewielkiej odległości od stolicy. Jest też nieźle skomunikowany, przede wszystkim dzięki drodze ekspresowej S7.
Piętą achillesową tego lotniska jest brak połączenia kolejowego door to door Okęcie – Warszawa Centralna – Modlin. Mają takie połączenia np. lotniska w Londynie czy Frankfurcie. Nieudolność PKP jest tu bardzo widoczna, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę znaczne środki z UE, jakie kolej może wykorzystać.
Rozbudowa i modernizacja Modlina wymagają znacznych inwestycji, ocenianych nawet na pół miliarda złotych, i tu bez zewnętrznego finansowania niewiele da się zrobić. Niestety, trzej udziałowcy (samorząd Mazowsza, Agencja Mienia Wojskowego i PPL) spierają się o wielkość, a nawet potrzebę niezbędnych inwestycji. Z oglądu zewnętrznego wydaje się, że to PPL blokuje je, mimo że logiczne byłoby przerzucenie tanich połączeń i czarterowych z Okęcia do Modlina, co pozwoliłoby na zwiększenie przewozów przez linie regularne na Lotnisku Chopina.
