Za wędrowanie po Maderze trzeba zapłacić. „Tu jest jak w muzeum”

Madera prowadzi już działania edukacyjne, bo chce zawczasu przygotować wszystkich na poszerzenie zakresu obowiązywania opłaty. W proces zaangażowanych jest 20 pracowników.

Madera to muzeum, a nie zwykły deptak

W lecie rząd informował, że chciałby górzyste tereny Madery traktować jak „ogromne naturalne muzeum”, a nie jak zwykły deptak. Turyści mieliby nabrać szacunku do tego miejsca, płacąc za możliwość jego odwiedzenia. Poza tym z ich obecnością wiążą się też koszty, choćby sprzątania śmieci i utrzymania parkingów. Na to też przydadzą się pieniądze.

Madera w większości jest wyspą górzystą, najwyższy szczyt, Pico Ruivo, ma 1862 metry nad poziom morza. Chociaż klimat wyspy jest łagodny, w najwyższych partiach gór panuje chłód i duża wilgoć. Ukształtowanie terenu powoduje, że są one często spowite chmurami.

Dzięki wilgoci wyspa jest porośnięta bujną roślinnością, w tym pierwotnymi lasami wawrzynowymi, wpisanymi przez UNESCO na listę dziedzictwa światowego. Od XV wieku mieszkańcy wykuwali w górach koryta na wodę, dzięki której mogli nawadniać pola uprawne w niżej położonych partiach wyspy. Kanały zwane lewadami do dzisiaj stanowią atrakcję turystyczną. Ścieżki piesze prowadzą najczęściej wzdłuż nich. Szacuje się, że około 200 lewad liczy łącznie około 90 kilometrów.