17 kwietnia, Sąd Najwyższy orzekł o przyjęciu do rozpoznania skargi kasacyjnej wniesionej przez pełnomocników Shamindera Puri, Sikha, który dochodził ochrony dóbr osobistych w związku z nakazywaniem mu zdejmowania turbanu podczas kontroli na lotnisku.
Pozew o ochronę dóbr osobistych został złożony we wrześniu 2010 r. Przed Sądem Okręgowym Shaminder Puri dowodził, że przeprowadzana kontrola bezpieczeństwa naruszyła jego godność, cześć, wolność sumienia i religii oraz wyznania. Zdjęcie turbanu w miejscu publicznym traktowane jest przez Sikhów jak obelga.
Shaminder Puri domagał się przeprosin, przeprowadzania kontroli w sposób nienaruszający jego dóbr osobistych, a także zasądzenia 30 tys. złotych na cel społeczny. Sąd Okręgowy w Warszawie w 2011 r. stwierdził, że doszło do naruszenia dóbr osobistych, ale nie było ono bezprawne. Zdaniem sądu funkcjonariusze Straży Granicznej, który w trakcie kontroli nakazywali Sikhowi zdjęcie turbanu, działali w ramach swoich kompetencji wynikających z przepisów.
Poszkodowany złożył apelację, którą uzasadniał tym, że do zapewnienia bezpieczeństwa na lotnisku nie jest konieczne, aby za każdym razem zdejmował turban. Dowodem na to są kontrole, w trakcie których nie był proszony o zdjęcie turbanu. Wobec tego należy uznać, że Straż Graniczna nie zastosowała jedynie niezbędnych i najmniej uciążliwych środków, mając na uwadze poszanowanie wyznania i kultury pasażera. Sąd Apelacyjny w 2013 r. podzielił jednak argumenty sądu I instancji.
W skardze kasacyjnej pełnomocnicy Shamindera Puriego zarzucili przede wszystkim, że sądy odmówiły skontrolowania proporcjonalności działań funkcjonariuszy Straży Granicznej mimo stwierdzenia, że naruszały one dobra osobiste powoda. Wnioskując o przyjęcie skargi do rozpoznania, podkreślili wagę kompetencji sądów cywilnych w kontrolowaniu proporcjonalności władczych kompetencji stosowanych względem obywateli, które zakwestionował Sąd Apelacyjny.
