Ustawa o imprezach turystycznych – PiS (trochę) posłuchał branży

Poprawki rozpatrywano na posiedzeniu komisji kultury fizycznej, sportu i turystyki. Jedna z najważniejszych dotyczyła podpisywania umowy o imprezę turystyczną poza siedzibą biura podróży. Projekt zakładał, że jeśli klient podpisał umowę w innym miejscu niż siedziba organizatora imprezy lub jego przedstawiciela w osobie agenta turystycznego, mógł odstąpić od niej w ciągu siedmiu dni bez ponoszenia kosztów tej decyzji.

Umawianie - tak, nagabywanie - nie

Ja wskazywał od pierwszej dyskusji o projekcie poseł Jerzy Kozłowski (Kukiz' 15), stwarzało to dla branży ogromne ryzyko. Zdarza się bowiem, że sprzedawca (agent turystyczny) udaje się do klienta – do jego domu lub biura - i tam zawierają umowę. Często jest tak, że do wyjazdu zostaje niewiele czasu. Jeśli więc klient się rozmyśli, może narazić organizatora i jego przedstawiciela na ogromne koszty, oni już bowiem za sprzedane usługi (na przykład bilety samolotowe) zapłacili. Takie są zasady w okresie wyprzedaży (last minute).

Kozłowski postulował wykreślenie tego ustępu z projektu. Podczas prac nad ustawą w specjalnej podkomisji, a wczoraj w komisji popierali go prezes Polskiej Izby Turystyki Paweł Niewiadomski i wiceprezesi Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Agentów Turystycznych, Marek Kamieński i Marcin Chiliński.

Takiego postawienia sprawy bronił jednak reprezentant Federacji Konsumentów, który wskazywał, że przepis ma chronić konsumentów przed sytuacją, w której są oni usilnie namawiani do zakupienia wycieczek, chociaż takiego wydatku nie chcą ponosić. Powinni mieć oni prawo wycofania się z tego, kiedy presja ustanie.

Początkowo klub Prawa i Sprawiedliwości, jedyny władny przeprowadzić zmianę, jakiej chciała branża turystyczna, zasugerował, że przychyli się do tego wniosku. Ostatecznie jednak zaproponował jedynie łagodzącą go poprawkę. Przepis tak sformułowano, że rozdzielono dwie sytuacje – jeśli klient jest nagabywany, a wcześniej nie planował kupienia usługi turystycznej, będzie mógł z niej zrezygnować. Jeśli natomiast świadomie umówił się ze sprzedawcą na zakup wyjazdu, taka transakcja będzie traktowana jak każda inna zawarta w biurze podróży czy przez Internet. Taka wersja uzyskała aprobatę posłów z komisji, a Kozłowski nazwał ją dobrym kompromisem. Również Niewiadomski uznał to za sukces.

Artykuł 47, ustęp 1, punkt 7.

Tak było

„Konsument, który zawarł umowę o udział w imprezie turystycznej poza lokalem przedsiębiorstwa (...) może w terminie 7 dni od dnia jej zawarcia odstąpić od niej bez podania przyczyny i ponoszenia kosztów.

Tak jest

„Konsument, który zawarł umowę o udział w imprezie turystycznej poza lokalem przedsiębiorstwa (...) może w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia odstąpić od niej bez podania przyczyny i ponoszenia kosztów, chyba, ze negocjacje ustne, na podstawie których została zawarta umowa, były prowadzone w oparciu o wcześniejsze zamówienie złożone przez konsumenta.

Kto organizuje, niech się rejestruje

Posłowie zgodzili się też na inną poprawkę zgłoszoną przez Grzegorza Janika z PiS, w sprawie do której bardzo mocno przekonywała posłów Polska Izba Turystyki. Chodzi o utrzymanie rejestru, do którego należy zgłaszać wszystkie wyjazdy dzieci i młodzieży i zadeklarować przy tym, czy jest to impreza komercyjna (nastawiona na zarobek organizatora), czy też nie. Jak argumentował prezes PIT Paweł Niewiadomski, dzięki powołaniu w zeszłym roku do życia instytucji rejestru, z szarej strefy wyszło i podjęło legalną działalność około 800 podmiotów gospodarczych. Zwiększyło to bezpieczeństwo podróżujących dzieci, uporządkowało rynek usług turystycznych, a skarbowi państwa przyniosło dodatkowe dochody z podatków.