Ministerstwo Sportu i Turystyki przygotowało projekt rozporządzenia w sprawie nabywania uprawnień przewodnika górskiego. Proponuje znieść m.in. obowiązek przedkładania zaświadczenia o stanie zdrowia i podwyżkę opłaty za egzamin praktyczny ze 180 do 210 zł.
Projektowane rozporządzenie zastąpi to z 3 marca 2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. Zgodnie z tzw. ustawą deregulującą wykonywanie niektórych zawodów będzie ono obowiązywało nie dłużej niż do 1 lipca 2014 r. Do tego czasu resort sportu musi wydać nowy akt wykonawczy, bo wspomniany określa też zasady zdobywania uprawnień dla przewodników górskich. A tych deregulacja nie objęła.
Krzysztof Kulesza, prezes Centrum Przewodnictwa Tatrzańskiego (CPT), nie wyobraża sobie, żeby turystów po górach oprowadzał ktoś przypadkowy. – Nie warto spacerować po górach bez specjalistycznej opieki, a taką oferują tylko wykwalifikowani przewodnicy górscy – tłumaczy.
Resort sportu nie ma wątpliwości, że tego zawodu nie wolno zderegulować. Chce jednak zmniejszyć liczbę koniecznych do zaliczenia przedmiotów teoretycznych. Z tym że zdaniem niektórych przewodników zmiany są za małe. W uwagach do projektu Studenckie Koło Przewodników Górskich w Krakowie wskazuje, że egzamin przeładowany jest wiedzą teoretyczną (np. z historii, architektury czy religioznawstwa). Ich zdaniem powinien jedynie sprawdzać, czy dana osoba jest w stanie zapewnić bezpieczeństwo w górach. Takich uwag nie zgłosiło jednak CPT.
Zdaniem Krzysztofa Kuleszy konieczne jest, by przewodnik znał podstawy taternictwa letniego i zimowego, topografię Tatr, historię krainy tatrzańskiej czy dziedzictwo kulturowe regionu. Najwięcej sporów wywołuje jednak określenie obszarów obowiązywania uprawnień dla przewodników górskich. Lech Rugała, prezes Klubu Sudeckiego w Poznaniu, uważa, że należy go ograniczyć do pasm górskich. Jego zdaniem prowadzenie wycieczek po rozległych kotlinach śródgórskich czy przedgórzu nie różni się niczym od oprowadzania po innych obszarach Polski. Spór dotyczy także Beskidów. Część organizacji uważa, że zdobycie uprawnień powinno dotyczyć określonego obszaru, np. Beskidów Wschodnich, Zachodnich, a nie całego pasma. Kompromis dotyczący zakresu działania uprawnień ma być ustalony na konferencji uzgodnieniowej.