SOIT: Turystyka biznesowa nie zarabia, potrzebna dalsza pomoc

Od wybuchu pandemii organizatorzy wyjazdów motywacyjnych nie zarabiają – pisze Stowarzyszenie Organizatorów Incentive Travel w liście do wicepremiera Jarosława Gowina, apelując między innymi o objęcie mikrotarczą dla turystyki pośredników turystycznych i zorganizowanie dodatkowego naboru wniosków o subwencje finansowe Polskiego Funduszu Rozwoju. W obliczu przedłużającej się pandemii dalsza pomoc jest niezbędna – podkreśla SOIT.

Poniżej publikujemy list w całości i bez zmian.

Incentive travel i turystyka biznesowa wymagają dalszej pomocy sektorowej

Stowarzyszenie Organizatorów Incentive Travel wystosowało list do wicepremiera Jarosława Gowina oraz kierownictwa Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii z postulatami o dalszą pomoc sektorową w obliczu przedłużającego się stanu pandemii i ograniczeń w organizacji wyjazdów biznesowych, spotkań, wydarzeń.

Przedsiębiorcy działający w branży turystyki motywacyjnej (incentive travel – zagraniczne wyjazdy grupowe dla klienta biznesowego B2B), od marca br. czyli już ponad 8 miesięcy notują ponad 90% spadki obrotów spowodowane czynnikami niezależnymi od tych firm, jakimi są pandemia Covid-19 oraz związane z nią obostrzenia ograniczające prowadzenie działalności gospodarczej. Tylko mała część firm z sektora incentive travel – ok. 10% organizuje także eventy lub wydarzenia online.

Członkowie SOIT, wg cyklicznego badania rynku incentive travel “Barometr SOIT” prowadzonego przez certyfikowaną agencję badawczą, zrealizowali w 2019 roku ponad 900 wyjazdów motywacyjnych /incentive travel/, w których wzięło udział blisko 49 tys. osób. Od marca 2020, ta sama grupa agencji zrealizowała tylko 9 wyjazdów, gdyż gorący sezon na incentive travel zaczyna się w marcu. Dotychczasowe tempo wzrostu, samego sektora incentive travel wynosiło do tej pory kilkanaście procent rocznie – wzrost o 18,5% biorąc pod uwagę 2018 i 2019 rok. Szacowana wielkość rynku wyjazdów incentive w Polsce 2019 roku to blisko 767 mln zł.

Biorąc pod uwagę siłę nabywczą incentive travel i innych sektorów w ramach przemysłu spotkań przed pandemią, intensywny rozwój tej branży, poczynione inwestycje kapitałowe, w zasoby ludzkie, w infrastrukturę i sprzęt, aktualna sytuacja rysuje się dramatycznie. Dynamicznie rozwijający się przemysł został zatrzymany. Zanim nastąpiło ponowne otwarcie i rozpoczęcie prac nad odbudową popytu, biznes w przemyśle spotkań i wydarzeń został ponownie zablokowany.

Aby nie dopuścić do pogłębienia się zapaści biznesowej firm działających w branży incentive travel oraz przemyśle spotkań i wydarzeń, Stowarzyszenie Organizatorów Incentive Travel skierowało w dniu 21.10. list do wicepremiera Jarosława Gowina oraz kierownictwa Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii z postulatami dotyczącymi dalszej pomocy dla branży. Organizacja wnioskuje o:

Temat PKD w przypadku branży turystycznej jest złożony, co powoduje, że część przedsiębiorców nie mogła skorzystać z pomocy w ramach tarczy sektorowej dla turystyki. W kodach PKD widnieją organizatorzy turystyki (79.12Z), agenci turystyczni (79.11A) i pośrednicy turystyczni (79.11B) Z kolei w ustawie o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych z dnia 24 listopada 2017, Dz. U. 2017 poz. 2361, w paragrafie 4 jest mowa o przedsiębiorcy turystycznym, organizatorze turystyki i agencie turystycznym.

Wobec powyższego w ustawie brakuje “pośredników turystycznych”, a w kodach PKD nie funkcjonuje przedsiębiorca turystyczny. Kody PKD nie zostały dostosowane do zmian w prawie turystycznym, co obecnie tworzy lukę i uniemożliwia wsparcie firm, które jako wiodące wskazują PKD 79.11B. czyli działalność pośredników turystycznych (działalność polegająca na wykonywaniu na zlecenie Klienta, czynności faktycznych i prawnych, związanych z zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych.)

Jest to znacząca liczba firm w sektorze przemysłu spotkań i wydarzeń. Podmioty te obsługują klienta biznesowego pod kątem organizacji podróży służbowych, w tym pośrednictwa w sprzedaży zakwaterowania, wystawiania biletów lotniczych/kolejowych, organizacji usług gastronomicznych i transportowych, organizacji wydarzeń typu MICE (Meetings, Incentives, Conferences, Events) itp.

Każdego dnia – od momentu wprowadzonego lockdown’u wiosną br. i aktualnie – firmy turystyczne o przeważającym PKD 79.11B ponoszą ogromne straty finansowe sięgające 90%. Brak rozwiązania powyższej sytuacji powoduje, iż nie mogą skorzystać z dedykowanej, również takim firmom, pomocy sektorowej.

Pomoc w postaci subwencji z PFR powinna obejmować podmioty, które do tej pory takiej pomocy nie otrzymały. Regulamin przyznawania subwencji wymaga modyfikacji pod kątem specyfiki  i struktury spółek działających w branży incentive i turystyki biznesowej. Pomoc powinna zostać rozszerzona na wszystkie formy prowadzenia działalności gospodarczej, spółek prawa cywilnego i prawa handlowego. Stworzony w ramach kryteriów pomocy podział na samozatrudnionych i pracodawców, spowodował powstanie luki obejmującej przedsiębiorców, którzy tworzą liczne miejsca pracy (współpracy) w ramach innych umów niż umowa o pracę. W przypadku branży turystyki biznesowej jest to bardzo liczna grupa przedsiębiorców i ich poddostawców, takich jak piloci, przewodnicy, koordynatorzy wyjazdów, kierowcy autokarów, księgowi, a także dostawcy usług marketingowych. 

8) w § 30: a) w ust. 1: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) prowadzenie przez przedsiębiorców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz przez inne podmioty działalności związanej z organizacją, promocją lub zarządzaniem imprezami, takimi jak targi, wystawy, kongresy, konferencje, spotkania, włączając działalności polegające na zarządzaniu i dostarczaniu pracowników do obsługi terenów i obiektów, w których te imprezy mają miejsce (ujętej w Polskiej Klasyfikacji Działalności w podklasie 82.30.Z), jest dopuszczalne, pod warunkiem realizowania tego rodzaju działalności za pośrednictwem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość;”

Zapisy te nie znajdują zrozumienia w sytuacji, gdy jednocześnie wprowadzane są zapisy umożliwiające podobną działalność: 

1) udostępnienia widzom lub słuchaczom co czwartego miejsca na widowni, z tym że nie więcej niż 25% liczby miejsc, w przypadku braku wyznaczonych miejsc na widowni lub gdy działalność jest prowadzona na otwartym powietrzu – przy zachowaniu odległości 1,5 m pomiędzy widzami lub słuchaczami;

2) zapewnienia, aby widzowie, słuchacze, zwiedzający lub uczestnicy realizowali obowiązek zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 27 ust. 1;

3) udostępnienia co czwartego miejsca na widowni, w rzędach naprzemiennie.

Doświadczenie pokazuje, że od momentu zdjęcia blokady organizacji konferencji i spotkań, która miała miejsce w dniu 08 czerwca 2020 r. nie zdarzyło się, aby podczas tego typu wydarzeń ktokolwiek zaraził się SARS-COV-2. Każde organizowane spotkanie, czy też konferencja odbywały się z zachowaniem obowiązujących na dany czas zasad bezpieczeństwa GIS: maseczka, dezynfekcja i dystans.

Brak możliwości organizacji konferencji, spotkań i wydarzeń, przez organizatorów wydarzeń i wyjazdów, z udziałem hoteli i dostawców usług związanych z tym sektorem, może doprowadzić do upadku całej, szeroko pojętej branży turystycznej oraz całego przemysłu spotkań i wydarzeń.

SOIT wnioskuje o wprowadzenie modyfikacji rozporządzenia w trybie pilnym, aby nie dopuścić do pogłębienia się trudnej sytuacji organizatorów wydarzeń. Rekomendowane jest wprowadzenie wytycznych, aby w trakcie organizacji spotkań, konferencji i innych wydarzeń:

Postulujemy wraz z Radą Przemysłu Spotkań i Wydarzeń o:

Otwarcie działalności związanej z organizacją wyjazdów biznesowych, podróży służbowych czy incentive travel będzie miało miejsce dopiero w 2021 r. Biznes turystyczny zależy od wielu czynników: regulacji prawnych wprowadzanych przez polskie i unijne instytucje, od polskiej i globalnej sytuacji epidemicznej, decyzji innych krajów w sprawie otwierania turystyki oraz od decyzji klientów instytucjonalnych dotyczących uwolnienia budżetów na podróże służbowe i innego rodzaju wyjazdy biznesowe.