Wylicytuj sobie alpejską wieś

Dlaczego mieszkańcy malutkiej włoskiej osady sprzedają 14 domów za marne 245 tys. euro? Livia, rześka 82-latka, wraca z łąki za górskim potokiem z groźnie wyglądającym sierpem w jednej dłoni i koszykiem ściętej trawy w drugiej. Trawa przeplatana stokrotkami i innymi dzikimi ziołami to pożywienie dla ponad tuzina królików, które hoduje na sprzedaż na lokalnym rynku - czytamy na łamach "The Telegraph".

Wioska pustoszeje

Króliki rozmnażają się entuzjastycznie, czego nie można powiedzieć o mieszkańcach Calsazio, małej górskiej osady w lesistej dolinie we włoskich Alpach. - Kiedy dorastałam, wioska była pełna ludzi - wspomina na łamach "The Telegraph" Livia. - Była tu szkoła, a 35 dzieci z innych wiosek wędrowało ścieżkami mułów, by pobierać tu nauki. Żyło tu około 80 mieszkańców. Teraz jest nas ośmioro – mówi.

Ten dramatyczny spadek populacji sprawił, że wiele przyzwoitych kamiennych i drewnianych domów opustoszało. Po latach prób wynajmu budynków rodzinom na wakacje oraz płacenia coraz bardziej uciążliwych podatków i innych świadczeń, Livia zdecydowała się to wszystko sprzedać.

Wiek domów liczy się w stuleciach, lecz ona i jej rodzina wybrali wybitnie XXI-wieczną metodę sprzedaży 14 budynków, które odziedziczyła przed laty po dziadkach, wujkach i kuzynach - eBay.

Livia, która owdowiała przed pięcioma laty, nadal hoduje króliki, kury, a także samodzielnie uprawia duży ogród warzywny. Ma kiepskie pojęcie, czym jest eBay. Sprzedażą zajmuje się więc jej córka, 54-letnia Marisa, która mieszka w Turynie - donosi "The Telegraph".

Dla Brytyjczyków, którzy są zdemoralizowani przez przegrzany rynek nieruchomości, a szczególnie dla londyńczyków, którzy doświadczają gwiezdnych wzlotów cen każdego dnia, cena wioski jest szokująco niska. Za 245 tys. euro można kupić wszystkie 14 domów. Taka suma ledwo wystarcza na jednosypialniane mieszkanko w Peckham. I nie tylko to budzi zainteresowanie. Cała oferta to także prawo do przylegających do wioski zalesionych stoków oraz ziemi uprawnej i łąki.

Cena wywoławcza wzbudziła duży entuzjazm na całym świecie, a kiedy w ubiegłym miesiącu "The Daily Telegraph" pierwszy opublikował tę historię po angielsku, pojawiły się zapytania z Wielkiej Brytanii, USA, Australii i Niemiec.

Niektóre z domów są zniszczone. Odpadają belki, dachówkisterczą pod dziwacznymi kątami, wszędzie jest pełno kurzu i pajęczyn. Ale niektóre z budynków doskonale nadają się do zamieszkania. Do ubiegłego roku były wynajmowane urlopowiczom.

Calsazio leży przy drodze wijącej się wzdłuż rzeki Orco, w dolinie otoczonej wysokimi szczytami, przypominającymi zębatą piłę. Nawet w środku lipca zdarzają się osypiska śniegu z wysoko położonych miejsc. Dolina prowadzi wprost do Gran Paradiso, jednego z najbardziej malowniczych parków narodowych w Europie, w którym jest wiele jezior, schronisk górskich i rozbudowana sieć ścieżek rowerowych.

Zimą kilka okolicznych ośrodków, jak Locana i Carrello, przyciąga narciarzy i snowboardzistów. Miłośnicy przyrody albo zapaleni myśliwi w tutejszych lasach mogą spotkać jelenia i dzika. Dlatego też popularnym miejscowym daniem jest dziczyzna podawana z polentą.

W rzece można złowić pstrągi, a niektórzy z przybyszów próbują nawet poszukiwać w niej złota. Kilkadziesiąt lat temu wydobyto z nurtów rzeki całkiem duże ilości tego szlachetnego metalu. I chociaż teren ten może się wydawać odległy, to jest to tylko półtorej godziny jazdy samochodem z lotniska w Turynie - czytamy na łamach "The Telegraph".

Uciekają do miast

Ponieważ do sprzedaży nie zaangażowano agenta nieruchomości, reporterzy "The Telegraph" wyruszyli na rozpoznanie terenu. Jako przewodnik posłużył im właściciel lokalnego baru. To ostatni biznes, jaki prowadzi się w wiosce. Skupiają się w nim resztki życia towarzyskiego.

- Wioska była kiedyś pełna ludzi, ale starzy powymierali, a młodzi przenieśli się do miast - mówi dziennikarzom "The Telegraph" Renato. - Moja matka miała tu mały sklep. Ludzie przychodzili do niego na zakupy z innych wiosek, nawet z drugiego brzegu. Ale most któregoś roku zmyło - opowiada Renato, który podobnie jak pozostałych siedmiu mieszkańców wioski nie zamierza sprzedać swojego domu i chce pozostać w Calsazio.

Włoski eBay zmieścił ofertę sprzedaży w kategorii "ekstrawaganckie" i zwięźle opisał stan domów jako "używane". Sprzedaż jest pod nadzorem Uncem, czyli Włoskiej Unii Społeczności Górskich. To organizacja, która reprezentuje mieszkańców gór. Na cztery dni przed zakończeniem aukcji zebrano już 80 zgłoszeń wyrażających zainteresowanie z całego świata.

Jest jednak kilka mankamentów w tym pozornym raju. Leży on na wysokości około 572 m, tak więc zimy są długie i mroźne. Pokrywa śniegu w Calsazio to na ogół 70 cm, ale bywa, że sięga półtora metra. Ponieważ wioska znajduje się na stromym stoku, nie ma w niej centralnego placu, typowego dla Toskanii, Sycylii czy Puglii.

Nie ma też dróg wewnętrznych. Są tylko wąskie, wijące się, kamieniste ścieżki, które tym, którzy podjęliby się generalnych remontów, mogą utrudnić dostęp ciężkiego sprzętu budowlanego.

Niskie ceny

Kiedy Calsazio przyciągnęło międzynarodową uwagę w związku z ofertą na eBayu, lokalni mieszkańcy zaczęli opowiadać, że są tu całe tuziny w połowie wyludnionych wiosek, zarówno w tej, jak i w pobliskich dolinach, gdzie nieruchomości są bardzo tanie.