Sprawa stosowania stawki VAT w wysokości 0 procent do wynagrodzenia prowizyjnego z tytułu usług sprzedaży imprez turystycznych, świadczonych w imieniu i na rzecz touroperatorów, które odbywają się poza terytorium Unii Europejskiej, została częściowo poruszona w artykule opublikowanym 3 czerwca 2019 roku „VAT: agenci turystyczni mogą występować o zwrot podatku”, w którym przywołano stanowisko zaprezentowane w interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 maja 2019 roku (0112- KDIL1-3.4012.137.2019.1.KB).
Czytaj też: „Pośrednik turystyczny z zerową stawką VAT”.
Prawidłowość stosowania stawki 0 procent raczej nie budzi obecnie zastrzeżeń organów podatkowych. Potwierdza to również interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 lipca 2019 roku (0112-KDIL1-3.4012.200. 2019.2.AK).
Stawka 0 procent jest stosowana prawidłowo do bieżących rozliczeń, na podstawie § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia ministra finansów z 23 grudnia 2013 roku w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (tekst jedn. DzU z 2018 roku poz. 2350) – w odniesieniu do usług, które dotyczą imprez turystycznych odbywających się poza terytorium Polski i Unii Europejskiej.
W przeszłości prowizje były jednak opodatkowywane stawką VAT w wysokości 23 procent. Za wykonywane czynności agenci otrzymują od touroperatorów wynagrodzenie prowizyjne obliczane według stawek określonych w umowach, w których z reguły było używane określenie „stawka brutto”. Wynagrodzenie prowizyjne jest obliczane od wartości cen sprzedawanych wycieczek określanych jako imprezy turystyczne. Wynagrodzenie prowizyjne jest dokumentowane fakturami wystawianymi na touroperatorów.
