Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał dzisiaj wyrok w sprawie skargi skierowanej przez Polską Izbę Turystyki. Dotyczyła ona odliczania VAT w wypadku nabywania usług noclegowych z zamiarem ich odsprzedania – wyjaśnia w komunikacie dla członków Polskiej Izby Turystyki biuro wykonawcze tej organizacji. W świetle przepisów ustawy o VAT, podatników obowiązuje bezwzględny zakaz odliczania podatku naliczonego od nabywanych usług noclegowych, niezależnie od tego w jakim celu te usługi zostały nabyte. Przed 1 grudnia 2008 r. ograniczenie to nie dotyczyło jednak podatników nabywających usługi gastronomiczne i noclegowe w celu świadczenia usług turystycznych opodatkowanych na zasadach ogólnych.
Według izby oznacza to, że w 2008 roku nastąpiło rozszerzenie katalogu wyłączeń w prawie do odliczenia VAT. Sytuacja taka jest niezgodna z unijną klauzulą stałości wynikającą z artykułu 176 dyrektywy o VAT, który zakazuje wprowadzania przez państwa członkowskie dodatkowych ograniczeń w prawie do odliczenia podatku naliczonego VAT. Naruszenie tej klauzuli przez państwo polskie potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 lipca 2015 roku (sygn. I FSK 763/14) wskazując, że hotel nabywający usługi gastronomiczne na potrzeby działalności noclegowej, mimo wprowadzenia zakazu w grudniu 2008 r., ma również obecnie prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług gastronomicznych.
Na tej samej zasadzie – zdaniem izby – przy nabyciu usługi noclegowej będącej następnie przedmiotem odsprzedaży (jako usługi turystycznej) podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Wyrok nie jest prawomocny. Ministerstwo Finansów może się jeszcze odwołać do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Jest to kolejna decyzja sądu potwierdzająca stanowisko izby w sprawie interpretacji przepisów podatkowych. Poprzednie dotyczyły obowiązku szacowania marży od zaliczek („NSA potwierdza: biura podróży nie muszą szacować marży”) i rekompensowania tak zwanej marży ujemnej („PIT – Ministerstwo Finansów 2:0”).
