Trybunał Sprawiedliwości UE wydał dzisiaj wyrok w sprawie opodatkowania zaliczek w turystyce przez biura podróży (sprawa C-422/17, szef Krajowej Administracji Skarbowej przeciwko Skarpa Travel w Krakowie). Wniosek o wydanie orzeczenia w tej sprawie w trybie prejudycjalnym złożył w lipcu ubiegłego roku Naczelny Sąd Administracyjny.
Natychmiast po ogłoszeniu wyroku Polska Izba Turystyki wydała komunikat, w którym opisuje tę sprawę. Cytuje w nim prezesa PIT Pawła Niewiadomskiego, który śledził ja na kazdym etapie, a 7 czerwca w Luksemburgu uczestniczył w rozprawie: – Można było spodziewać się wyroku tej treści, gdyż sędziowie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zwykle podzielają opinię Rzecznika Generalnego, a ten już we wrześniu wypowiedział się w duchu niekorzystnym dla branży, przychylając się do zdania, że obowiązek podatkowy z tytułu zaliczki powstaje w chwili jej otrzymania.
Zdaniem Polskiej Izby Turystyki rozstrzygnięcie TSUE „zdecydowanie nie służy interesom branży turystycznej i wskazuje na przyjęcie kierunku niekorzystnego dla polskich przedsiębiorców”. Stosowanie go wymagać będzie dostosowania polskich przepisów bądź opublikowania przez Ministerstwo Finansów wiążących objaśnień dotyczących VAT marży. Potrzebna są bowiem jasne zasady określania marży prognozowanej.
PIT deklaruje, że chętnie włączy się w te prace, aby rozwiązania były jak najkorzystniejsze dla przedsiębiorców. „Liczymy, że dzięki współpracy z ministerstwem uda się wypracować stanowisko uwzględniające interesy polskiej branży turystycznej” – czytamy w komunikacie.
Dalej PIT wyjaśnia istotę problemu. „Chodzi o spór co do momentu opodatkowania zaliczek uzyskiwanych od klientów według szczególnej procedury VAT marża, przewidzianej dla usług turystyki. Zdaniem polskiego fiskusa, podatnik zobowiązany jest rozliczyć podatek już w momencie otrzymania zaliczki, na podstawie marży obliczonej w oparciu o prognozowane koszty świadczenia turystycznego. Odmienne stanowisko prezentowały biura podróży, w tym [krakowskie biuro podróży] Skarpa Travel, wskazując, że w momencie otrzymania zaliczki od klienta nie są w stanie jednoznacznie określić wartości marży podlegającej opodatkowaniu”. Dlatego zaliczka powinna zostać rozliczona dopiero po realizacji świadczenia turystycznego, w ramach marży obliczonej na podstawie rzeczywistych kosztów usługi.
