Jak mówi dyrektor Muzeum Żup Solnych Antoni Jodłowski, w średniowieczu zamek był "sercem" przemysłu solnego. Tutaj były podejmowane najważniejsze decyzje rozwoju kopalni w Wieliczce i Bochni. Bywał też tutaj często król, któremu przy dochodach płynących z handlu solą zależało, żeby zamek był dobrze zarządzany.

Najstarsze zabudowania i eksponaty zamku pochodzą z XIII wieku. Do prawdziwej rzadkości należy najstarszy szyb kopalni soli w Polsce, kolekcja solniczek, broni, malarstwa i rzeźb. Na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1978 roku trafiła Kopalnia Soli w Wieliczce. Teraz razem z obiektem w Bochni i zamkiem żupnym zostały wpisane do rejestru jako "Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni".

To pierwszy wpis polskich zabytków na listę od siedmiu lat. Ostatnio trafiła na nią Hala Stulecia we Wrocławiu.