Hotelarze do wicepremiera Gowina: Chroń nas przed komornikiem

Sytuacja branży hotelarskiej i turystycznej jest najgorsza od 1990 roku, a działalność w obszarze turystyki na obecnych zasadach przy znikomym ruchu międzynarodowym jest skrajnie nieopłacalna – podkreślają w liście otwartym do Ministerstwa Rozwoju przedsiębiorcy zrzeszeni w Północnej Izbie Gospodarczej i Polskiej Izbie Hotelarzy.

Problemem są nie tyle ograniczenia nakładane w ostatnich miesiącach, ile trwała zmiana przyzwyczajeń społecznych i brak popytu na popularne dotychczas usługi, co pogłębią i przedłuża kryzys w turystyce. Potrzebujemy czasu na zmianę podejścia, przekwalifikowanie się – piszą przedsiębiorcy i przedstawiają listę postulatów, które, ich zdaniem, rząd powinien wziąć pod uwagę przy tworzeniu kolejnego pakietu ustaw pomocowych.

CZYTAJ TEŻ: Branża turystyczna do Gowina: Oczekujemy otwartości i ciągłości

List sygnowany przez prezes Północnej Izby Gospodarczej w Szczecinie Hannę Mojsiuk i prezesa Polskiej Izby Hotelarzy Marka Łuczyńskiego publikujemy w całości i bez zmian.

Szanowny Pan,
Jarosław Gowin Wicepremier i Minister Rozwoju RP

Szanowny Pan,
Andrzej Gut-Mostowy
Sekretarz Stanu
Ministerstwo Rozwoju RP

Szanowny Pan,
Rafał Szlachta
Dyrektor Departamentu Turystyki
Ministerstwo Rozwoju RP

My, przedstawiciele Polskiej Izby Hotelarzy oraz Północnej Izby Gospodarczej, apelujemy o przyspieszenie prac nad pakietem rozwiązań prawnych niwelujących skutki gospodarcze trwającej pandemii i związanych z nią ograniczeń. Apelujemy o szybką i stanowczą reakcję rządu na pogłębiające się problemy branży hotelarskiej i turystycznej.

Nasze postulaty pomogą przetrwać wielu przedsiębiorcom i uchronić znaczną ilość miejsc pracy.

Konieczność ponoszenia przez hotele kosztów stałych, spłaty kredytów, płacenia podatków lokalnych w postaci podatku od nieruchomości czy wieczystego użytkowania w sytuacji, w której nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na szeroką skalę, kosztów utrzymania pracowników czyni działalność w obszarze turystyki na obecnych zasadach przy znikomym ruchu międzynarodowym praktycznie skrajnie nieopłacalną.

Zwracamy bowiem uwagę na to, iż aktualnie branża turystyczna, hotelarska i rozrywkowa przeżywają najpoważniejszy kryzys gospodarczy od 1990 roku. Kryzys ten nie jest związany z ograniczeniami nakładanymi w okresie marzec – czerwiec 2020 roku, ale przede wszystkim będzie efektem zmiany przyzwyczajeń społecznych, braku popytu na poszczególne, dotychczas bardzo popularne usługi. Wymaga to od wielu przedsiębiorców elastyczności, zmiany podejścia, przekwalifikowania. To z kolei wymaga czasu. Dlatego prosimy o czas. O rozwiązania dające nam, przedsiębiorcom, czas na te zmiany. Dlatego, pisząc ten apel, jednocześnie składamy postulaty, jakie winny, naszym zdaniem, znaleźć zastosowanie przy tworzeniu kolejnego pakietu ustaw pomocowych.

Apelujemy do Pana Premiera o jak najszybsze i zdecydowane działania.

Załączamy poniżej postulaty istotne do napisania ustaw pomocowych dla przedsiębiorców.

Ochrona przedsiębiorców przed zajęciem komorniczym

1. Wprowadzenie na okres 12 miesięcy od dnia wprowadzenia ustawy w życie w związku z wystąpieniem COVID-19 ochrony majątku przedsiębiorców z branż najmocniej zagrożonych skutkami pandemii (hotelarska, turystyczna, rozrywkowa) przed egzekucją komorniczą.
2. W okresie ochronnym należałoby wprowadzić następujące zasady:
a. Kwota wolna od zajęć dotyczy każdego rachunku firmowego i winna wynosić nie mniej jak 40 000 zł miesięcznie (limit odnawia się co miesiąc), jeżeli przedsiębiorca zatrudniałby przynajmniej jedną osobę;
b. Wprowadzenie ustawą zabezpieczenia polegającego na ochronie majątku przedsiębiorcy – w przypadku dokonania zajęcia świadczeń, wynagrodzeń innych składników majątku przedsiębiorcy – z mocy ustawy komornik nie może prowadzić egzekucji z rachunków bankowych przedsiębiorcy (przykład: w przypadku dokonania zajęcia świadczenia emerytalnego przedsiębiorcy komornik nie może wykonywać dodatkowych zajęć z innych źródeł majątku przedsiębiorcy);
c. Komornik co miesiąc musi uzgodnić z przedsiębiorcą kwotę wypłat dla pracowników przedsiębiorstwa, która nie podlega zajęciu i uwzględnić ją w procesie egzekucji;
d. Koszty egzekucji w postaci opłat za realizację egzekucji z rachunków bankowych dłużnika pokrywa wierzyciel w całości (bank wysyła rachunek wierzycielowi do komornika);
e. Nie nalicza się dłużnikowi kosztów komorniczych, a naliczone w toku egzekucji zostają z mocy ustawy umorzone. Kwoty umorzeń kosztów komorniczych pokrywa skarb państwa;
f. Wstrzymanie naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie, odszkodowań za nieterminowe płatności w transakcjach handlowych i innych opłat prolongacyjnych od zaległości.

Utworzenie przez Ministerstwo Finansów funduszu rekompensat dla wierzycieli

1. Fundusz pokrywa niewyegzekwowane w tym okresie kwoty od dłużników w formie cesji wierzytelności przez Skarb Państwa za pośrednictwem utworzonego Funduszu.
2. Fundusz może negocjować wysokość rekompensaty dla wierzyciela poniżej wartości wierzytelności do wysokości 60% wartości wierzytelności.
3. Fundusz może doliczyć do tej wierzytelności maksymalnie 1 % rocznie odsetek od kwoty zaległości przejętych cesją od wierzycieli.
4. Do funduszu zgłosić się po rekompensatę musi wierzyciel wraz z komornikiem prowadzącym egzekucję.
5. Po zakończeniu okresu ochrony przedsiębiorstw komornik z urzędu egzekwuje na rzecz funduszu przejęte kwoty w wyniku cesji wierzytelności.
6. Fundusz wprowadza możliwość polubownej spłaty wierzytelności poprzez rozłożenie wierzytelności w formie ratalnej, częściowe umorzenie lub umorzenie całkowite po złożeniu przez dłużnika uzasadnionego wniosku z załącznikami (zasady – pomoc publiczna Państwa przedsiębiorcom z środków – deminimis).